De Reis

Vrijdag 03 Juni
Ha! en goede morgen allemaal!
Vandaag is de dag van vertrek, dus we staan om kwart voor zes al naast het bed! We sjouwen de koffers naar buiten, slepen de stoelen [ de achterlijke plastic stoeltjes waar we ons een breuk op hebben gezeten] naar binnen.
En sluiten de toko af! Hier, in dit huis komen we zeker NIET MEER!
Kwart over zes gaan we en half zeven op het vliegveld. Mike brengt onze auto naar garage Mendoza. Hij zal er het één en ander aan repareren.

Bij de balie, vindt dat plaats, waar ik al bang voor was: wij, Max en ik staan niet geboekt.
Nu reizen ze met de DAE naar Curaçao, en vandaar gaat de 747 naar Holland.
We gaan op eigen kosten maar mee naar curaçao, ik sta tenslotte ergens in reservering, moet goed komen toch? Tsja, volgende probleem? Er is nog maar één plaats vrij op de vlucht om acht uur.
Verder die dag vliegt DAE om 17.15 weer.
We betalen twee vluchten, en ik kom op de reserve lijst. Is er geen plaats dan krijg ik mijn geld terug en moet ik via Insell air een vlucht boeken. Neef gaat ook met deze maatschappij om tien uur naar curaçao vliegen.
Net door de douane krijg ik te horen, dat ik mee kan.
Op naar de volgende hindernis: van Curaçao naar Holland komen!
PFFFFF!
Het hele probleem ligt hem hierin dat het geld voor de omboeking niet is betaald.
Volgens mijn creditcard service, heeft de KLM geen verzoek tot betaling ingediend.
En dan houdt dat op.
Voordat we door de immigratie komen, moet er een formulier worden ingevuld.
Althans Mi Dushi Mike.
Voor Michael doe ik het voor de zekerheid, omdat hij een eigen paspoort heeft, maar had niet gehoeven, omdat hij samen met mij reist.

Op Curaçao probeer ik op allerlei manieren te achterhalen, hoe dit nu alsnog betaald kan worden?
Michael en Max nestelen zich met onze koffers voor een cafeetje en nemen een drankje en later hapje. Om 10.00 ’s morgens patat!
Oké, betalen? Via de ticket center; even verderop.? No way, zij zijn gesloten! Probeer het maar bij promenade aan de andere kant van zuikertuintje, ja sure!
Het is hemelvaart weekend, hoe gek zijn we met elkaar?
We besluiten te wachten toe er een desk open gaat en dan zien we wel!
11.15! Zo, een bali gaat open. PAYMENT staat er ook bij! Dit biedt kansen! Gelukkig heb ik de boeking code e.d. bij mij, dus ze vond zo mijn “reservering”.
Even grof met dollars een betaling gedaan[ ik ben veel meer kwijt, met de kaart was goedkoper geweest!] en ja hoor, ticket opzak!

Snel inchecken! Ah dat gaat goed, wat zie ik 48 kg voor twee koffers? Shit, dat is weer teveel! [ shhh ze zien het niet/] nee, het gaat goed, koffers zijn weg.
We bellen neef, waar blijf je dan? Had allang geland moeten zijn! Idd, zit al in de bus onderweg naar de stad….die zien we een andere keer wel weer.
Wij gaan door de douane en slaan ons kamp op bij de 5 star sports bar.
Om 15.00 gaan we aan board, [zoals mijn opa zei: de pijp uit en de kist in] en vliegen ruim op tijd.
We hebben wind mee, hoera ook eens mazzel!
Mike en Michael zitten samen in een rijtje van 4 stoelen, en er komt niemand bij! Ze hebben dus lekker plek genoeg.
Max en ik zitten bij het raam, plaats voor 3, met zijn tweeën!
We hebben een mooi uitzicht vanuit het raam. Met prachtige zongezichten en wolken partijen.

Wel wat turbulentie zo af en toe.
We landen mooi op tijd op schiphol.
Wandelen het vliegtuig uit: de pijp weer in, midden; in de armen van de marechaussee en zijn drugshond.
Rechts aan houden mevrouw. Oké!
In de hal staat meteen een keppel marechaussee met douane poortjes te wachten.
Paspoort.
Tassen door de scan.
Luchthaven op;
weer douane.
Naar band 19 voor de koffers; weer scan!
Meestal komt dan nu het punt waarop ik mijn koffer open moet maken! Deze keer niet! Nu is eens iemand anders aan de beurt! HA HA
Michael moet zijn koffer open maken. Tja wat wil je dan ook met zoveel flesjes bier in je koffer! En er was nota bene ook nog 1 lek geraakt!
Amstel Bright, schijnt het helemaal te zijn!

We staan nog maar net buiten, ik doe toch maar mijn jas aan hoor! En daar komt Jelmer aanrijden. Hij is zo lief, en haalt ons op met de bus, daar kan alles mooi in en hoeft er maar 1 ons op te halen.
Om negen uur zijn we thuis.

Zaterdag 04 Juni
Max gaat meteen, buiten aan de slag. Zijn bootje gaat te water.
Wij gaan naar onze zieke vriend Dries. Hij heeft speciaal op Mike gewacht met
Dood gaan. Hij wilde hem nog zien.

En zondag/ 05 Juni
Spelen en bootje varen!

AYO!